کد مطلب:19646 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

به چه دليل معاشرت با كافران گناه است ؟

حكمت اينكه مسلمانان نبايد با كافران معاشرت و دوستي كنند ، اين است كه اولاً ، معاشرت و رفاقت با آنان باعث مي شود كه به تدريج علاقه آنان نسبت به اسلام و تعليمات آن كم شود و در اثر تمايل به كفار عقايد آنان متزلزل شود .
ثانياً ، قطع ارتباط مسلمانان با كفار باعث مي شود كه پيوند مسلمانان با مسلمانان محكم تر شود و در شؤون زندگي داراي استقلال شوند و بدين ترتيب قدرت و عظمت و نفوذ مسلمانان بيشتر و افزون تر گردد . آري اگر مسلماني بتواند كافري را به اسلام راهنمايي كند و او را به تعليمات اسلام راغب و متمايل سازد ، اشكالي ندارد كه با وي معاشرت كند ،
البته مطالبي كه ذكر شد ، مربوط به كساني است كه مسلمان نباشند ، اما مسلماناني كه نماز نمي خوانند و از اين رو در برخي از روايات كافر خوانده شده اند ، با كفار اصلي فرق دارند ؛ يعني بايد در مرحله اول آنها را به نماز دعوت كرد . اگر روي خوش نشان ندادند و به ترك نماز ادامه دادند ، آنگاه بايد از آنان دوري كرد و به آنها فهماند كه اين دوري به خاطر اين است كه اهل نماز نيستند .
اصولاً مسلمان نمي تواند در برابر كفر و يا گناه بي تفاوت باشد ، تذكر اين نكته نيز لازم است كه حديث پيامبر اكرم « ص » « من ترك الصلوة متعمّداً فقد كفر ؛ هر كس نماز را بعمد ترك نمايد ، كافر شده است » .
به مفهوم كفر در اعتقاد نمي باشد ؛ بلكه كفر به معناي سرپيچي از عمل به دستورات است ، كه اصطلاحاً كفر عملي ناميده مي شود .